
''Pak alle hulp aan''
Hey Lifevita lezers,
Het valt me op dat heel veel jongvolwassenen die tussen de 18 en 35 zijn vaak geen therapie volgen voor hun NAH letsel. De meesten volgen wel het revalidatietraject maar daar houd het dan ook vaak bij op. Maar juist daarna gaat het vaak bij heel veel jongvolwassen fout en dan heb ik het vooral over mensen die geen zichtbare schade hebben maar juist veel last van de niet zichtbare schade. Ik denk dat het vooral te maken heeft met het niet onder ogen willen zien van wat je hebt, het willen meegaan in het patroon van familie,vrienden,kennissen en collega’s. Dat is niet zo gek ook want hoe moeilijk is het om te zeggen op je werk dat je bijvoorbeeld met problemen als prikkelgevoeligheid,concentratie,aandacht of wat voor andere problemen loopt die je door je NAH hebt overgehouden. Veel mensen houden liever hun mond en gaan door tot ze niet meer kunnen, tot heel je filter in je hoofd vol zit. Ik zelf was ook zo en dacht alleen maar ik heb nog een heel leven voor me ik kan dit er toch niet bij hebben. In mijn hoofd spookte alleen maar ik moet doorgaan want ik moet mijn hypotheek kunnen betalen,auto, rekeningen en allerlei andere zaken waar ik NAH niet bij kan gebruiken. Ik had heel erg last van de druk als ze zullen weten waar ik echt allemaal last van heb, dan zullen ze liever iemand anders hebben die dat niet heeft. Dus was het voor mij het makkelijkst om maar zo lang mogelijk door te gaan. Maar ook de druk die je kan voelen als al je vrienden bijvoorbeeld uitgaan en genieten van festivals,feestjes,vakanties samen of andere activiteiten kan heel rot aan voelen. In het begin waren de kleine flesjes Red label mijn grootste vriend ik dronk voordat ik ergens heen ging er 3 op en voelde mezelf rustig worden. Alleen de dagen erna was ik compleet vermoeid en overprikkeld dus dat is niet de juiste oplossing.
Door een goede behandeling heb ik geleerd om beter om te gaan met onverwachte en drukke situaties. Het is gewoon ontzettend belangrijk dat je weet hoe die hersenen werken en wat de schade voor jou heeft veroorzaakt. Want misschien denk dat je last hebt van je geheugen maar zit het probleem eigenlijk bij je aandacht en als je dat weet kan je er naar gaan handelen en wie weet werkt je geheugen toch een stuk beter dan je denkt of misschien denk je wel dat je nergens meer je aandacht bij kan houden maar zit het probleem dat je te alert ben op alles wat om je heen gebeurt. Als je dat weet kan je heel veel dingen naar je eigen hand zetten zodat je beter je aandacht kan houden, en zelf er meer regie over heb. Iedereen zijn hersenletsel is anders maar door acceptatie en een behandeling kan je ver komen.
Met mij gaat het nu gelukkig weer goed maar ik heb daar ook wel hard voor moeten werken want je moet het wel zelf doen. Wel heb ik zo af toe last van paniek en angstaanvallen. Paniek krijg ik bijvoorbeeld gewoon tijdens het Netflix kijken en nee er staat dan geen horror of iets ander spannends op maar ik heb het idee dan te gaan stikken. Gelukkig weet ik nu ook dat ik niet echt kan stikken. Angstaanvallen komen dan weer als ik s nachts wakker word, ze duren gelukkig niet heel lang. Ik heb dan zo een gevoel dat ik niet weet waar ik ben en dat voelt dan angstig aan. Dit zijn niet perse NAH gerelateerde klachten want heel veel mensen hebben wel iets. Ik vind het alleen belangrijk om erover te praten want alleen op die manier kan je naar mij idee elkaar goed helpen door open en eerlijk erover te zijn.
Bedankt voor het lezen,
Eric
Via de Lifevita Facebook groep kom je in contact met bijna 900 mensen die ook NAH hebben.
Op mijn Instagram account deel ik content wat ik niet op de website plaats. Als je het leuk vind kan je mij volgen ik reageer altijd terug als je een vraag hebt. Klik op de icoontjes hieronder
Reactie plaatsen
Reacties
Hoi Eric,
Wat een mooi blog heb je!
Mijn dochtertje van 8 jaar, kreeg door een hersentumor en meerdere operaties ook NAH.
Het stukje waarin je schrijft over 'een slecht geheugen' dat eigen geen slecht geheugen is, dat op dit moment ook een puntje in ons leven. Op school hebben ze het over een slecht geheugen, waardoor ze veel herhaling nodig heeft. Na een neuro-psychologisch onderzoek bleek ze juist een heel goed geheugen te hebben. Waarschijnlijk is het inderdaad de overprikkeling/aandacht/afleidbaarheid waardoor de informatie niet goed binnenkomt.
Ik zal je blogs zeker blijven volgen. Ikzelf schrijf ook blogs over mijn dochtertje. Mocht je interesse hebben dan kun je mijn blogs vinden op hersenboefjes.nl
Groetjes, Tamarah